امامان شیعه همیشه اهمیت فراوانی برای نام فرزندان خویش قایل بودند. حضرت امام حسین علیه السلام نیز میدانستند که دختر نازدانه شان، مقامی بلند نزد پروزدگار عالم پیدا میکند و به درجات عالیه میرسد. به همین جهت آن حضرت را رقیه نام نهادند. رقیه یعنی کسی که دارای مقامات عالیه است و وسیله بالا بردن افراد می شود. رقیه از ریشه رقی به معنی ترقی کردن و بالا رفتن است.
در آیه 93 از سوره اسرا آمده است: ولن نومن " لرقیک" حتی تنزل علینا کتابا نقروه.
به این معنا که ما به آسمان رفتن تو ایمان نمی آوریم مگر اینکه بر ما کتابی نازل گردانی که ما آن را بخوانیم.
ملاحظه میکنید که در اینجا "رقی" بالا رفتن به طرف آسمان آمده است!
برچسب‌ها: رقیه
